از تنهائی بیزارم چون شیرین ترین لحظاتم باتوبودن است......
ازتنهائی بیزارم چون مرداب مرده تنم با آفتاب نگاه تو جان میگیرد........
ازتنهائی بیزارم چون کویر خشک لبانم عطش باران محبت از لبانت رادارد..........
از تنهائی بیزارم چون هنوز به قداست شانه هایت ایمان دارم.......
ازتنهائی بیزارم چون تمام واژه های شعرم باتو بودن را فریاد میزند........
ازتنهائی بیزارم چون هیچگاه تنهائی را درک نکردم همیشه وهمه
جا درهم حال حضورت را در قلبم حس کردم.....
پس بگذار با تو باشم.................
عاشقانه در آغوش پر مهر تو بمیرم........
تا همیشه ماندگار باشم...............
تنهام نذار....
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: